مرد ها در چار چوب عشق٬ به وسعت غیر قابل انکاری نا مردند!
برای اثبات کمال نا مردی آنان٬ تنها همین بس که در مقابل قلب
ساده و فریب خورده ی یک زن احساس می کنند مردند تا وقتی
که قلب زن عاشق نشده ٬ پست تر از یک ولگرد٬ عاجز تر از یک
فقیر و گدا تر از همه ی گدایان سامره. پوزه بر خاک و دست تمنا
به پیشش گدایی میکننداما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن
راحت شد ٬ به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان آفرید!!
و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نا مردی جست و جو میکنند
""دکتر شریعتی
نظرات شما عزیزان: